اثر شایسته سالاری منابع انسانی بر اثربخشی سازمانی؛ نقش میانجی نوآوری سازمانی

هدف: هدف از پژوهش حاضر تبیین اثر شایسته‌سالاری منابع انسانی بر اثربخشی سازمانی؛ نقش میانجی نوآوری سازمانی در کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان غرب کشور بود.روش شناسی: روش تحقیق توصیفی-پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان‌های غرب کشور (کرمانشاه، کردستان، ایلام و لرستان) به تعداد 440 نفر بود. نمونة آماری بر اساس جدول مورگان (200 نفر)، به صورت تصادفی- خوشه‌ای تعیین شد برای اندازه‌گیری متغیرهای تحقیق از پرسشنامه شایسته‌سالاری (مصلحی، 1391)؛ نوآوری سازمانی (سرمد و همکاران، ۱۳۹۰) و اثربخشی سازمانی (هوی و همکارانش، ۲۰۰۹) استفاده شد. روایی پرسشنامه‌ها با استفاده از نظرات 9 نفر از اساتید مدیریت و متخصص ورزشی تأیید گردید، پایایی ابزارها با آزمون آلفای کرونباخ (شایسته‌سالاری 932/0، نوآوری 855/0 و اثربخشی 927/0) تأیید شد. جهت تحلیل داده‌ها از روش تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری در نرم افزارهای Spss25 و Amos24 استفاده گردید.یافته‌ها: براساس یافته‌های تحقیق، شایسته‌سالاری بیشترین تأثیر را با ضریب اثر 85/0 بر نوآوری داشته است و سپس به میزان 73/0 بر اثربخشی تاثیرگذار بود. نوآوری نیز به میزان 24/0 بر اثربخشی تاثیرگذار بود همچنین شایسته‌سالاری به طور غیرمستقیم و از طریق نوآوری نیز به میزان 20/0 بر اثربخشی تاثیرگذار بود.نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، افزایش مذاکره و مشارکت کارکنان در تصمیم گیری ها، تفویض اختیار بر اساس شایستگی های کارکنان، ایجاد فضایی مبتنی بر اعتماد دو سویه مدیر و کارکنان می تواند در اثربخشی سازمانی موثر باشد.